Lublin nazywany jest stolicą wschodniej Polski – jest największym i najprężniej rozwijającym się miastem po tej stronie Wisły. Bogata historia oraz położenie w wielokulturowym tyglu stanowią o jego szczególnych walorach. Znalazło to swoje szczególne odbicie w różnorodnej architekturze, topografii, a także wpłynęło na jego rozwój społeczno-kulturowy. Te wszystkie cechy stanowią o niezwykłym kolorycie lokalnym tego miasta, czyniąc go niezwykle atrakcyjnym, nie tylko dla turystów, ale także filmowców, którzy z pewnością znajdą tam wiele inspiracji do realizacji swoich projektów.
Nazwa miasta
Nazwa miasta znana jest od najstarszych zapisków z 1228 roku. Pochodzi ona od nazwy osobowej Lubla utworzonej od imienia Lubomir, poprzez dodanie dawniej pieszczotliwego przyrostka -la. Możliwe jest także, że imię Lubla w swojej staropolskiej, zdrobniałej postaci złączyło się z przyrostkiem dzierżawczym -in, dając nazwę Lublin. Zygmunt Sułowski wyraził przypuszczenie o łączeniu Lublina z imieniem Lubel (Lubelnia), w analogii do stosunku nazw Wróblin, Wróbel. Założycielem czy właścicielem Lublina w zamierzchłych czasach mógł być zatem człowiek o imieniu Lubel, bądź Lubla.
Pierwszy tekst notujący nazwę Lublina stanowi fragment kroniki Wincentego Kadłubka, opracowanej w końcu XII wieku. Według Kadłubka kobieta imieniem Julia, rzekoma siostra Cezara, miała założyć dwa miasta, których nazwy – pochodzące od imion jej i brata – przekręcono następnie na Lublin i Lubusz.
Lublin pod zaborami
Był czas, kiedy Lublin znalazł się pod zaborem rosyjskim. Natomiast I wojna światowa, spowodowała, że wojska rosyjskie zostały zdominowane przez wojska niemieckie i austrowęgierskie, które to przejęły rządy w Lublinie. Lublin zaczął się rozbudowywać tuż po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. I połowa XX wieku, to rozkwit lubelskiej kultury, czas w którym powstało wiele fabryk, dzięki temu także wiele nowych miejsc pracy. Okres II wojny światowej, to czarny czas dla lubelskiej inteligencji i dla całego miasta. Niemcy zamknęli Katolicki Uniwersytet Lubelski, aresztowali wielu profesorów, przedstawicieli inteligencji, nauczycieli, duchownych.
Podczas Nadzwyczajnej Akcji Pacyfikacyjnej, jaką przeprowadzili okupanci niemieccy, aresztowano kilkaset osób, przedstawicieli inteligencji, około 500 z nich brutalnie zamordowano, poprzez rozstrzelanie we wsi znajdującej się pod Lublinem- Rury Jezuickie. Wąwóz we wsi, stał się miejscem zagłady wielu Polaków, którzy przywożeni byli tam celem rozstrzelania z więzienia, które zostało w czasie II wojny światowej, utworzone na Zamku Lubelskim.
Dopiero w roku 1944 zaczęto walkę o wyzwolenie miasta, Lublin stał się nawet miastem-siedzibą Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Koniec I połowy XX wieku, to czas powstania Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowkiej z którego powstały Uniwersytet Medyczny i Uniwersytet Przyrodniczy W Lublinie. Na początku II połowy wieku XX powstała Politechnika Lubelska (rok 1953). Za czasów Polskiej Republiki Ludowej w Lublinie powstała także Fabryka Samochodów Ciężarowych. Lublin zaczął się mocno rozbudowywać, ludność w stosunku do roku wybuchu II wojny światowej (1939) wzrosła kilkakrotnie. Miasto zostało nawet nagrodzone wysokim odznaczeniem wojskowym- to jest: Order Krzyża Grunwaldu. Lublin takie odznaczenie, uzyskał dwukrotnie.
Lublin po 1989
Dzisiejszy Lublin zajmuje obszar 147 km², co oznacza, że jest przeszło sześć razy większy niż w chwili uzyskania prawa miejskiego w 1317 roku, kiedy to przydzielono mu 100 łanów ziemi uprawnej i nieuprawnej według miary magdeburskiej (czyli około 24 km²).
Lublin jest prężnie rozwijającym się, wiodącym ośrodkiem po prawej stronie Wisły, miastem o dużych szansach gospodarczych, oświatowych i kulturalnych. Inwestuje ono dzięki środkom Unii Europejskiej w infrastrukturę, naukę i oświatę: w 2003 roku ruszyła budowa Lubelskiego Parku Naukowo-Technologicznego, a 17 grudnia 2012 roku otwarto w pobliskim Świdniku Port lotniczy Lublin.
Ludność współczesnego Lublina stanowi żywą mieszankę kulturową, a spowodowane jest to silnym napływem Ukraińców (w szczególności pracowników i studentów), recepcją kultury żydowskiej i zaawansowanymi badaniami nad historią Żydów lubelskich. W mieście znajdują się świątynie większości popularnych religii, organizowane są także międzykulturowe festiwale o randze międzynarodowej. Dzięki napływowi studentów z całego świata (tu szczególna rola Uniwersytetu Medycznego), miasto powoli przełamuje religijne i kulturalne stereotypy, odżywa polityka multikulturalizmu.